Η πόρτα: 1 0 1 0 0 1 1 0 1 1

πριν καλά-καλά προλάβουμε
να τ' ανιχνεύσουμε,

το 'χουμε ήδη ψηφιοποιήσει

το συναίσθημα

κι έγινε το γέλιο μας

το πιο αληθινό

δύο τελείες και

μια παρένθεση από δίπλα

Photo credits

Hfaistiwnas είπε...: Που φτάσαμε..; 20 Αυγούστου 2011 στις 1:47 μ.μ.
sonia είπε...: Είναι πάντα τόσο κακό; Οι άνθρωποι που αληθινά αισθάνονται, δε φοβούνται μία ψηφιοποίηση; 21 Αυγούστου 2011 στις 10:56 μ.μ.
Dimitris A. είπε...: Αγαπημένη Sonia,
ασφαλώς και δεν είναι κακό...
Σίγουρα, όμως, είναι περιοριστικό.

Προτιμώ ένα αληθινό χαμόγελο
με τα χίλια πιθανά νοήματά του,
παρά ένα τυποποιημένο,
ψηφιακό one-size-fits-all χαμογελάκι...

Παγκοσμίως, αρχίζουμε σιγά-σιγά
και δεχόμαστε/συνηθίζουμε
το Auto-Tune σε κάθε τραγούδι,
το Botox σε κάθε πρόσωπο,
και πάει λέγοντας...

Το ενδιαφέρον μας βρίσκεται
στις ιδιαιτερότητές μας...
στα μικρά μας φάλτσα,
στα στραβά μας δόντια,
στις φακίδες μας...; 21 Αυγούστου 2011 στις 11:24 μ.μ.
karkinos7 είπε...: Οδυνηρό.
Την Καλησπέρα μου Φίλε.; 22 Αυγούστου 2011 στις 2:48 μ.μ.

Disclaimer