-
Προφανώς, δεν μπορώ να κάνω κάτι για ‘σάς.
Εσείς είστε ποιητής.
-
Όχι, γιατρέ μου… Μόνος είμαι.
Και κάθε μόνος είναι λίγο ποιητής.
Γι’ αυτό, αν θέλετε, ξαπλώστε πλάι μου, κρατήστε μου το χέρι και
μιλήστε μου εσείς για τα παιδικά σας χρόνια…
1 σχόλιο:
Μοναξιά και ποίηση μαζί..
Δημοσίευση σχολίου