Η ζωή σου θα γίνει ωραία
και ασφαλής όταν η ζωντάνια σημαίνει για ‘σένα περισσότερα απ’ τη σιγουριά· η
αγάπη περισσότερα απ’ το χρήμα· η ελευθερία σου περισσότερα απ’ τη γραμμή του κόμματος
ή την κοινή γνώμη· όταν η ψυχική διάθεση του Μπετόβεν ή του Μπαχ γίνει ψυχική
διάθεση του εαυτού σου (την έχεις μέσα σου αυτή τη διάθεση, Ανθρωπάκο, θαμμένη
βαθιά σε μια γωνιά της ψυχής σου)· όταν οι σκέψεις σου είναι σε αρμονία, και όχι
σε διάσταση, με τα αισθήματά σου· όταν θα είσαι σε θέση να καταλαβαίνεις νωρίς
τα προτερήματά σου και να αναγνωρίζεις έγκαιρα τα γηρατειά σου· όταν θα κάνεις
πρότυπο της ζωής σου τις σκέψεις των μεγάλων ανθρώπων και όχι τα εγκλήματα των
μεγάλων πολεμιστών· όταν οι δάσκαλοι των παιδιών σου πληρώνονται καλύτερα απ’ τους
πολιτικούς· όταν θα έχεις μεγαλύτερη εκτίμηση για τον έρωτα μεταξύ άντρα και γυναίκας
και λιγότερο για την άδεια γάμου· όταν θ’ αναγνωρίζεις τα σφάλματά σου έγκαιρα,
κι όχι πολύ αργά όπως σήμερα· όταν θα ανυψώνεσαι ακούγοντας την αλήθεια και θα
νιώθεις τρόμο για τις τυπικότητες· […]
Απόσπασμα από το βιβλίο
«Rede an den kleinen Mann»
του Wilhelm Reich (1945).
(«Άκου, Ανθρωπάκο!»,
Μτφ.: Δέσποινα Ι. Παπαδημητρίου,
εκδ. Αποσπερίτης, 1983)
1 σχόλιο:
Ο Βίλχεμ Ράιτ τα είπε τόσο ωραία.
Πόσοι όμως προβληματίζονται με τις σκέψεις του, αν τις έχουν διαβάσει βέβαια...
Ωραίο απόσπασμα για αυτοκριτική (του καθενός μας) επιλέξατε.
κ.κ.
Δημοσίευση σχολίου