2015: 50+1 tweets.

https://twitter.com/tit_Ludo



Ιανουάριος

9
#JeSuisCharlie ? Λίγα αμήχανα λόγια, εν βρασμώ.

25
- Σας έχει λείψει η αγάπη;
- Όχι, γιατί δίνω.

30
Κάποιος άνοιξε την έξοδο κινδύνου, και μπήκα.

31
Κόσμο και κόσμο είδα το βράδυ μες στο όνειρό μου.
Μονάχα εσύ έλειπες.
Κι αν δεν ονειρεύτηκα εσένα αυτή τη φορά,
την έλλειψή σου ονειρεύτηκα.

Η Θλίψη ξέρει τα πιο όμορφα τραγούδια.



Φεβρουάριος

24
Μια σκέψη για τον Βαγγέλη. Και για όσους πάντοτε αγνοούνται.
Από τους άλλους.

27
Αν μ' αγαπάς, να πέφτεις πάνω μου.

28
Σε ονειρεύομαι, σα να μην υπάρχεις.



Μάρτιος

4
Αν αγαπάς, να το λες... και να το λες... και να το λες...
Μέχρι να σου φύγει.

7
Είμαστε φίλτρα του καιρού μας.
Στομωμένα.

8
Όλη η ζωή είναι ένα διαρκές ταξίδι.
Ένα ταξίδι που μας κρατάει μακριά.

Κι όταν γυρίσω, να δεις πόση αγάπη θα σου φέρω.

12
Τον έρωτα, τον φτιάχνουμε· δεν προκύπτει από μόνος του.
Μη λέμε μαλακίες μεταξύ μας.

14
"Μην αφήσεις κανέναν να μην καταλάβει την αγάπη σου" είπε.
Και πέσαμε για ύπνο, σε διαφορετικές ηπείρους πια.

15
Και ποια μητέρα θα μας δώσει τελικά την έγκρισή της;
Ότι εντάξει, άξια ζήσαμε.
Αφού ο εαυτός μας, κι άλλη μια φορά,
μπορεί να μας γελάσει.

16
Γιατί, κακά τα ψέματα, όλοι θέλουμε να γίνουμε βασιλιάδες.
Να βάλουμε κάποιον κορώνα στο κεφάλι μας.

23
«Το μόνο που μας μαθαίνει ο θάνατος
είναι πως επείγει να αγαπήσουμε.»
Éric-Emmanuel Schmitt, “L'Évangile selon Pilate”

24
Η Τέχνη είναι δημιουργία εντυπώσεων.

25
Στο εστιατόριο,
όταν βλέπεις πολλά τραπέζια ελεύθερα και ένα μονάχα πιασμένο,
σ' αυτό να πηγαίνεις.

28
Τα πιο όμορφα ποιήματα,
για 'σένα έχουν γραφτεί μες στους αιώνες.

29

- Και πώς νιώθεις τώρα;
- Ερωτευμένη.
- Ερωτευμένη χαρούμενη ή ερωτευμένη θλιμμένη;

30
Στα βιβλία που διαβάζετε, είναι κάποια πράγματα
που τα ξέρει μόνο ο μεταφραστής. Ούτε καν ο συγγραφέας.

31
Γιατί δε φεύγουμε;



Απρίλιος

1
(02:23)
Όλα είναι μάταια. Ας κάνουμε έρωτα.

2
(06:53)
Όλα είναι μάταια, anyway.

3
Βλέπω μια γυναίκα.
Βγαίνει απ' το τρένο, κοιτάζει ολόγυρα, δεν ξέρει πού να πάει.
Είναι ευαίσθητη η εσωτερική μας πυξίδα.

23
Όταν κοιτάζονται γυμνοί, παιδί μου, οι μεγάλοι
νιώθουν παιδιά που έχουν μεγαλώσει.
Όχι μεγάλοι. Όχι μεγάλοι.

25
Σα να κοπανάει κάποιος κάπου μία πόρτα αιωνίως.

26
Έχω λαχτάρα. Μπορώ αυτό να το κάνω επάγγελμα;

28
Λέω να φύγω. Μόνος εντελώς.
Και να γυρίσω ίσως, ύστερα από μέρες.
Μέρες πολλές. Με ένα πανέρι φρέσκες εικόνες.
Κομμένες από το Χάος.



Μάιος

2
Α, ρε Παγκόσμια Ιστορία...
Δυο βήματα μπροστά και πέντε πίσω πάντα.

6
- Διαφωνούμε σε κάτι;
- Όχι, αλλά έχω δίκιο.



Σεπτέμβριος

8
Οι κάλυκες της γλώσσας· μ' αυτή την τρομερή ιδιότητα
να χαϊδεύονται την ώρα που χαϊδεύουν.

16
Δε μας απάντησε ποτέ ο Θεός.
Γι' αυτό τρέχουμε στους ψυχολόγους.

Θα μ' αγαπάς άραγε ακόμα όταν θα 'χω βρει τον εαυτό μου;

Όταν σ' αγαπάω, καλύπτω τα λάθη σου
από τον αυστηρό εαυτό μου.

17
Στο μεταξύ.
Εκεί θα φαγωθεί η ζωή μας.

Δεν μπορεί, κάποια τρύπα θα υπάρχει
για να βγούμε απ' τη νύχτα.

22
Μη μιλάτε άλλο για πατρίδες. Μιλήστε καλύτερα για ανθρώπους,
που υπάρχουν κιόλας.

28
Η Αλήθεια είναι μια τυφλή γυναίκα που σε κοιτάζει στα μάτια.



Οκτώβριος

24
Κι αν συνεχίζουμε να τραγουδάμε
είναι επειδή δε μας χειροκρότησαν αρκετά.



Νοέμβριος

8
Να αγαπάτε τους εαυτούς σας, παιδιά.
Τόσο που να τους επιτρέπετε να λατρεύουν τους άλλους.

14
Θέλω να σου στείλω μήνυμα ότι σ' αγαπάω
και πως αυτός ο κόσμος με κουράζει.
Να ήμασταν αλλιώς...

18
Φορέστε το καλό σας σακάκι.
Έτσι κι αλλιώς, πάει καιρός τώρα που δε ζούμε.

20
Αυτή τη στιγμή, κάποιος δουλεύει,
κάποιος κάνει έρωτα με τον άντρα του,
κάποιος κολυμπάει στο Αιγαίο για να σωθεί
και κάποιος προσεύχεται.

26
Κι εκεί που γαλήνιος βαδίζεις, έρχονται δυο μαλάκες.

27
Μπροστά στα πιο απόκρημνα διλήμματα,
θες κάποιος να σε κρατήσει ή να σε σπρώξει.

29
Να έχεις...
...σπίτι & όχι άνθρωπο.
...άνθρωπο & όχι σπίτι.



Δεκέμβριος

10
Κάποιοι άνθρωποι δε μαθαίνουν τι είναι η ζεστασιά της Αγάπης,
όσο Χριστιανοί και να γίνουν.

22
Είμαστε όλοι άνθρωποι,
γαμώ τον Χριστό σας και τη γαλανόλευκη.







Photo credits: Στέφανος Ψαρομήλιγκας





2014. Τα tweets.






Ιανουάριος

4
Κοιμήσου, αστεράκι μου· θα φωτίζω εγώ για ‘σένα.

12
Έρχονται κάποτε κι οι μέρες που δε νιώθεις ανάγκη να παίξεις. Είσαι διαδικαστικός. Θες να τελειώνεις. Λες και σε περιμένουν αλλού.

15
Τις νύχτες αγκαλιά, εισπνέω όταν εκπνέεις, και είναι αυτό η πλέον ζωτική μου ανταλλαγή.

24
Η χαρά τού Πήγαινε. Η αγωνία τού Περίμενε. Η λαχτάρα τού Έλα.

26
Να ζεις, ν' αγαπάς και να πεθαίνεις.



Φεβρουάριος

3
Αγαπήστε ρε, φοβητσιάρηδες.

Δεν είναι ωραία η λέξη “ανεκτικότητα”. Να την κάνουμε “αποδεκτικότητα”.

6
φοβάσαι τόσο μη με πληγώσεις, όσο φοβάσαι και μην πληγωθείς. Έτσι αγαπιόμαστε, αγάπη μου.

23
Μικροί θάνατοι προς επιβεβαίωση της ζωής.

24
Οι ώρες μακριά σου, ασπρόμαυρη κωμωδία.



Μάρτιος

1
Καμιά φορά, αυτό που κυνηγάς, βάζεις τόση φόρα που βγαίνεις πιο μπροστά του. Και πάλι το χάνεις.

2
Όλα τα ωραία κρύβονται πάντα απ' το σκοτάδι που τα γεννά.

Δουλευταράδες άνεργοι, ανέραστοι ερωμένοι.

4
Αφού δεν ξέρουμε τους κανόνες του παιχνιδιού, ας αποφασίσουμε τους δικούς μας. Γιατί δε γίνεται να μην παίξουμε.

Αυτός ο τόσο σιωπηλός διάλογος δε θα στερέψει ποτέ από ερωτήματα και απαντήσεις.

6
Να μπορούσα να σ' εξ-
αντλήσω μεμιάς...
Να ησυχάζαμε κι οι δύο.

8
Λατρεύω τα μάτια σου επειδή βλέπω μέσα τους.
Λατρεύω το σώμα σου επειδή είναι δικό σου.

10
Αν ο ρομαντισμός πεθάνει κάποτε, θα φταίει η χρόνια κακή του χρήση.

16
Πίνω νερό στ' όνομά σου. Κι έτσι δε δίψασα ποτέ.

20
Παίρνω όποιον ρόλο θες. Αρκεί να πρωταγωνιστείς εσύ.

Θα σε κατακτώ κάθε μέρα.

26
Κανείς δε μας νιώθει περισσότερο απ' την οθόνη του κινητού μας.

Αν δεν τα 'χεις πληρώσει τα χαμόγελά σου, τότε να ξέρεις τα 'χεις πιστωθεί.

Υπάρχουν και νικητές που κλαίνε για τον χαμένο.

27
Πρέπει να φτιάξω έναν κόσμο, να 'χω να σου μιλάω γι' αυτόν μ' ενθουσιασμό.



Απρίλιος

4
Η βουβή χαρά είναι πιο αβάσταχτη από τον κάθε κραυγαλέο πόνο.

5
Σε παρενθέσεις ζούμε.

6
Αρκεί ο Κατακλυσμός να μας βρει μαζί. Μέσα ή έξω από την Κιβωτό.

9
Τυχερός είσαι μόνο αν το αξίζεις.

13
Κάνοντας υπομονή τα βράδια έχω δει τις πιο ωραίες ταινίες.

17
Στο σμίξιμο των δυο χειλιών σου... Εκεί 'ναι όλη η ομορφιά.
Μπορεί να μην είμαι ένας, όμως όλοι όσοι είμαι εσένα αγαπάμε.

22
Εγώ πότε θα γίνω daddy;”

24
Το “Σ' αγαπάω” είναι μόνο μια στιγμή. Μια στιγμή σιγουριάς. Κι αυτό αρκεί.

25
Πρόλαβα να σ' το πω αρκετά; Πρόλαβες να το δεις; Τώρα που είμαι εδώ, ζωντανός κι ολόκληρος για 'σένα.



Μάιος

3
Αν κλείσω τώρα τα μάτια μου κι ανέβω στο λεωφορείο, θα προλάβω να φτάσω ως εκεί προτού ξυπνήσεις;

Έχω περάσει πολλές ώρες παρηγορώντας άλλους για να ξεχνάω τα δικά μου.

6
Κάποτε λες: «Βαρέθηκα μόνος μου. Θα γίνω σαν εσάς.»

7
Δεν υπάρχει «Μετά»· υπάρχει «Όχι τώρα».

12
( Να σε κάνω μπάνιο. )

13
Σου το 'χω υποσχεθεί, ομορφιά μου... Μια μέρα, θα ξαναγίνουμε νέοι.

15
Τα λάθη που μελετάω όλη νύχτα να μην τα κάνω, τα κάνω την ημέρα, όλα, με απερίγραπτο αυθορμητισμό.

16
Μου αρέσεις σα να μην έχω δει ποτέ Hollywood.
Με συγκινείς σα να μην έχω δει ποτέ ηλιοβασίλεμα.
Με καυλώνεις σα να μην έχω δει ποτέ πορνό.

19
Μιλάτε για “νικητές” σε Εκλογές και νιώθω Molly Brown στη λέμβο του Τιτανικού: I don't understand a one of you! What's the matter with ya?

20
( Για 'σένα έχω καύλες και γεμάτα drafts. )

Όποτε χαλαρώνω μαζί σου, ο χρόνος που μας κυνηγά μας πιάνει.

21
( Να σου κάνω έρωτα. )

23
( Δε διανοείσαι πόσο. )

24
Ό,τι δεν μπορείς να μοιραστείς με έναν, το μοιράζεσαι με όλους και τελειώνεις.

25
Πολλές φορές, θέλω να βάλω στο στόμα σου λόγια που δεν μπορείς να πεις. Και όχι μόνο.

27
( Όλα καλά θα πάνε. Γιατί το φως μες στα μάτια σου αξίζει κάθε υποχώρηση. )

Μέσα στον θώρακά μου, ένα κάθετο ορθογώνιο πλαίσιο, κενό.

Πού πάνε οι εαυτοί όταν χάνονται; Ποιος άλλος τούς κρατάει;

Όταν αρχίζω να γίνομαι αδιάφορος, τότε αποκτώ όλο μου το ενδιαφέρον.

29
Τώρα, κάθε φορά θα είναι σα να εκπατρίζομαι κι από λίγο.

30
Θα κάτσω δίπλα σου στο μετρό. Δε θα 'χεις ιδέα ποιος είμαι. Θα σου πω: “Λοιπόν, τι νέα;” Θα ζήσουμε μαζί για πάντα.
Θα θυμηθείς ότι κάποτε μ' αγάπησες. Κάποτε με άλλο δέρμα, άλλα ρούχα, άλλο κορμί. Και δε θα μ' αφήσεις να ξαναφύγω.

31
Πάρε σήμερα τις αποφάσεις που θ' αναιρέσεις αύριο.

Τώρα περπατάς σε κάποιο όνειρο κι ακούς αυτή τη μουσική. Κι εγώ είμαι εκείνος ο άγνωστος που πάλι βλέπεις μπροστά σου.



Ιούνιος

1
Όταν κοιμόμαστε αγκαλιά, όταν κοιμόμαστε, πόσο διαφέρουνε τα όνειρά σου απ' τα δικά μου;

2
Πάτε κι ερωτεύεστε δυο-τρεις πτυχές μου χωρίς να βλέπετε ότι είμαι τσαλακωμένος από παντού.

3
Έδωσα, πήρα, δε χρωστώ... Μπορώ να πεθάνω την επόμενη ηλιόλουστη μέρα.

Σ' έναν κόσμο άλλο, που θα μ' αγαπάς ή που δε θα με νοιάζει.

8
Πέρασα ολόκληρη ζωή λέγοντας “όχι” στις φωτογραφίες. Και τώρα, πάει, με ξέχασα.

10
Μύρισε ο κόσμος γιασεμί και λαγνεία.
Καιρός να ξυπνήσουμε τις νύχτες. Να τις ξαμολήσουμε στους δρόμους ζαλισμένες και χωρίς λουρί.

Τι θα συνέβαινε στον κόσμο αν σταματούσα να σε θέλω;

13
Εδώ. Στον σταθμό του ΚΤΕΛ. Κάτω από ένα μεγάλο χαλασμένο ρολόι που δείχνει πάντα τη σωστή ώρα.

17
Αυτή εδώ η πρωινή δροσιά που κουβαλάει ο αέρας με γυρίζει πίσω σε κάποιον θάνατό μου.
Δεν τραγουδάνε τα πουλιά· αυτό είναι το κλάμα τους.
Περνάω ανάμεσά σας χαμογελαστός. Δε με παρατηρεί κανείς. Μάλλον πέθανα πάλι. Κι ίσως γι' αυτό χαμογελώ.

Κάποτε έλεγα "τον άμμο". Και ήμουν ευτυχισμένος.

18
Πίσω από κάθε υπερβολή, μια έλλειψη.

19
Πρέπει να ενδυναμώσω τη φαντασία μου. Πώς αλλιώς θα ζήσω μαζί σου;

Ζωή – βουβή ματαίωση. Σα να χύνει μόνο ο ένας.

22
Τα καλύτερα έρχονται. Και φεύγουν.

23
Να 'ναι σαν όνειρο, ναι. Αρκεί να ξυπνάω πάντα πλάι σου.

25
- Τι θες, ζαργάνα μου, εδώ; - Γύρισα, Παναγιωτάκη. - Ζαργάνα μου... (ΤΕΛΟΣ)

30
Έμπνευση είναι αυτό που έρχεται κάποιος, φυσάει μέσα σου, και φεύγει η σκόνη.



Ιούλιος

2
Αντάλλαξαν σώματα μια φορά, και όρκους αιώνιας αμηχανίας. Ήταν παιδιά συμβιβασμένων γονιών.

7
Θέλω να μη μένει τίποτα άλλο πια για να κάνουμε, μα κάθε μας φορά να φτάνουμε ως το τέλος.

8
Αύριο-μεθαύριο, μπορεί να μην είμαι παρά μόνο όσα αγάπησα κι αυτά που έμαθα στους άλλους. Γι' αυτό τα πάντα σήμερα έχουν για 'μένα τόση αξία.

1.001ο tweet, κι ακόμα απορώ τι βλέπεις στα “όνειρα γλυκά” σου.

9
Ξημερώνει, και δεν ισχύει τίποτα.

10
Δε με χωράει το σπίτι μου. Γιατί βασικά δεν έχω κιόλας.

11
Σκέφτηκες ποτέ πως μπορεί να υπάρχεις μόνο και μόνο επειδή σε φαντάζομαι;

15
Και τι κατάλαβα που όλα τα καταλαβαίνω;

16
Πόσο να σου κρατήσει ένας έρωτας, όταν και στις τσόντες το πας από βίντεο σε βίντεο...

20
Ναι ρε, να γίνουμε άνετοι. Άνετοι να γίνουμε.

23
Όταν κάποιος χρειάζεται κάτι που εσύ μπορείς να του προσφέρεις, εσένα χρειάζεται.
Για όλα τα καλά του κόσμου, έχεις ευθύνη.

27
Αχ, μεγαλώνουμε κι αρχίζουμε να θυμόμαστε.

31
Και ο πατέρας είπε στο κοριτσάκι του: “Ποτέ. Ποτέ, αγάπη μου.” Δεν άκουσα την ερώτηση. Πάντως, δεν είναι αυτές υπεύθυνες απαντήσεις.



Αύγουστος

2
Λοιπόν, αυτός που γύρευα, είμαι. (Οδυσσέας Ελύτης)

Πρέπει να δουλέψω, να γεμίσω με τα πιο όμορφα τραγούδια της αγάπης μου την αγκαλιά.

3
Νύχτες με άρωμα latex.

4
Δεν υπάρχουν όμορφα ή άσχημα πράγματα, μόνο πράγματα που ταυτίζουμε με κάποιον.

6
Η φύση θέλει για τα άτομα που αγαπάμε, να υπερασπιζόμαστε ακόμη και τις αδυναμίες τους. Ως τέτοιες.

Η πλάτη σου, ένα αριστούργημα που θα χαζεύω όλη νύχτα. Γι' αυτό μου την έχεις γυρισμένη.

7
Οι καλοί κερδίζουν πάντα. Μετά το τέλος.

8
Όταν ξέρεις, δακρύζεις χαμογελαστός.

9
( Να πίνω από τον καφέ σου. )
( Να ξεκουράζω το χέρι μου πάνω στο μπούτι σου. )
( ... )

10
Στους σωστούς ανθρώπους μάς οδηγούν οι λανθασμένοι που συναντάμε στον δρόμο μας.

11
Μπράβο εγώ, που είμαι τόσο καλός στις δικαιολογίες, των άλλων.

Αχ, να αναστενάζαμε παρέα, κι όχι πάλι μόνος μου.

14
( Να μπαίνω μέσα σου. )
( Τα χέρια σου πάνω στο στήθος σου καθώς κοιμάσαι, όμοια γλυπτό του Rodin. )

Το κεφάλι μου είναι γεμάτο με μουσικές και 'σένα.

life in gonzo

15
Περπατάω αγέρωχος και sexy, λες και δεν είμαι μόνος μου σ' αυτό το métro, σ' αυτή την πόλη, σ' αυτόν τον κόσμο.

16
Δεν είναι νεκροί όλοι οι πεθαμένοι.

Ο μπαμπάς είπε: “Όταν πυρακτωθεί αυτός ο κόσμος, ξυπνήστε με να βιδώσω καινούργιο.”
“Αισιοδόξησέ με, μπαμπά. Αισιοδόξησέ με”, που θα 'λεγε κι η Mylène.

( Να χορογραφώ τις ηδονές σου. )

18
Σας τέλειωσε ο Αύγουστος και γυρνάτε πίσω ταπεινωμένοι.

Αν είσαι τοίχος, θα σε γράψουν.

20
Τώρα που γυρίσατε όλοι, νιώθω πιο μόνος μου.

22
Να αγαπάτε τους ανθρώπους σας. Να κάνετε τη διαφορά στη ζωή τους. Είναι το σημαντικότερο που μπορείτε να προσφέρετε στην ανθρωπότητα.

( Η γλώσσα μου στ' αυτί σου. )
( Τα γένια μου στον λαιμό σου. )

23
Με ακολουθούν 551. Με διαβάζουν 4. Γράφω για 1.

24
Εκεί στο Greenwich, είναι κάποιος που μας χαρίζει χρόνο, αγάπη μου.

26
Σταματήστε να μ' αγαπάτε σαν
                            τον Χριστό σας!

28
( Έχεις δίκιο. Πάντα έχεις.
Όταν δεν έχω εγώ, έχεις εσύ. )

31
Σε έναν πόλεμο, κερδίζει πάντα ο πόλεμος.

( Έχω κρατήσει την τελευταία αγκαλιά σου και τη φοράω ξανά και ξανά. )



Σεπτέμβριος

3
( Τρίφτηκε εκείνη η αγκαλιά από το βάλε-βγάλε. Θέλω καινούργιες αγκαλιές, πάλι δικές σου μόνο. )

6
Ανάμεσα στις στάλες της βροχής, αυτό που ακούς είν' οι νεκροί που σου φωνάζουν: “Ζήσε!”

7
Αυτό που μας εξαντλεί στην ορθοστασία, είναι η λαχτάρα να κάτσουμε.

Γουστάρω τη ζωή μου. Μέχρι θανάτου.

13
( Την αγάπη που μου δίνεις, συν την αγάπη που μου γεννάς. )

14
Η Ναυσικά μας απέκτησε φωνή...
Τη μεγάλη φωνή της κυρίας Μαρίας Φαραντούρη.


17
Πάντα λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος, έρχονται τα μεγάλα όνειρα και σε ξαγρυπνούν.

18
Κι όταν είμαι ευτυχισμένος, από κάπου πάλι λείπω.

Ναυαγός σε έρημο νησί, θα 'τρωγα τώρα την καρύδα μου, κι ύστερα θα 'κλαιγα δυο φορές: Μία που θα 'μουν ζωντανός, και μια που θα 'μουν μόνος.

22
Πολιτισμός είναι να θες ν' αυτοκτονήσεις και να λες: “Θα πέσω απ' την Ακρόπολη.”

25
Για καθετί φρικτό υπάρχει κι ένας πολύ ωραίος τρόπος να το πεις.

26
Δυο γυναίκες χτες, στην άκρη μιας αποβάθρας... Όχι άλλοι έρωτες ανέστιοι, απελπισμένοι!

27
- Τι πρέπει να κάνω για να γεράσω πλάι σου;
- Υπομονή.



Οκτώβριος

1
Έζησα πολύ σα να μην υπήρχε Αύριο, κι έρχονται τώρα οι μέρες και με βρίσκουν χωρίς ζωή.

2
Αυτή η αίσθηση της μοναξιάς είν' η σκιά του Θανάτου που έρχεται κατά πάνω μας με το φως στην πλάτη.
Κι έτσι, κανείς μας δεν Τον είδε, μα Τον φοβόμαστε όλοι.

6
Δώσε μου τα πάντα και πάρε μου τα πάντα. Ο έρωτας είναι πολυτέλεια· δε θέλει οικονομίες.

10
Πόσα ταξίδια χάνουν ταξιδεύοντας οι πάντα ναυτικοί...

15
Κι αν κάποτε σου πει το παιδί σου: “Αφού ήξερες για την κρίση, τι με έκανες;” Κοίταξέ το και πες του: “Αγάπη μου, χρειαζόσουνα να γεννηθείς.”

19
Όποτε μου λείπει το κορμί σου, βάζω περισσότερο αλάτι στη σάλτσα για τα μακαρόνια.

- Πάμε, αγάπη μου; - Και δεν πάμε, μωρό μου;
Και περάσαν' πάνω τους τα τροχοφόρα.

21
Οι ψυχές μας έχουν ενωθεί· δεν πρέπει πια να σου λείπω.

22
Πώς θα 'ταν αν μια μέρα δεν προλάβαινα να σκεφτώ; Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι.

23
Το καλύτερο sex το κάνεις ερωτευμένος. Τελεία και καύλα.

26
Η Μοναξιά γίνεται τροφός σου. Μαθαίνεις πλάι της. Την εμπιστεύεσαι. Σε μεγαλώνει. Κι έπειτα, αμφισβητείς συχνά ό,τι δείχνει να μην της μοιάζει.

28
Σήμερα κανονικά έπρεπε να γράψω κάτι για την παρέλαση, για την ελληνική παιδεία, για τον στρατό, για τη ΧΑ και για τον πόλεμο. Σα να με νοιάζουν.

( Μέσα μου έχω έναν ήλιο για 'σένα. )



Νοέμβριος

1
Θα πεθάνουμε και δε θα 'χουμε έναν άνθρωπο να μας το πει.

5
Οι πιο όμορφες μεγάλες σχέσεις είναι όμορφοι μικροί συμβιβασμοί.

6
Η αλήθεια είναι ένα παιδάκι που τραγουδάει.

8
Βρέχει για όλους μας.

Σ' αυτούς τους ύπουλους καιρούς, συννεφιάζει νύχτα.

11
Αυτό, που όλοι αγαπιόμαστε μέχρι να χρειαστεί να το αποδείξουμε.

12
Στη λήθη των μαρμάρων
στίχοι: Δημήτρης Αναγνωστόπουλος
μουσική: Γιώργος Καγιαλίκος
ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη


20
Ναυσικά
ποίηση: Ghjacumu Thiers - Δημήτρης Αναγνωστόπουλος
μουσική: Γιώργος Καγιαλίκος
ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη


22
Το στόμα κάθε Κορσικανού που τραγουδά, μια μικρή μυστική σπηλιά.

24
Αν θαυμάζεις τους ήρωες, σ' αυτήν εδώ την κοινωνία έχεις χιλιάδες ευκαιρίες να γίνεις κι εσύ ένας.

( Να σνιφάρω το πλεκτό σου. )

Αγάπη είναι όταν δεν ξέρουμε ποιος απ' τους δυο κρατάει το χέρι του αλλουνού.

( Να κοιμηθούμε παρέα, λαχανιασμένοι. )



Δεκέμβριος

4
Η ισοπαλία στον έρωτα είναι διπλή νίκη.

6
Οι συζητήσεις για το sex είναι οι καλύτερες παρτούζες.

9
Έχω καταπιεί τόσες φωνές... Μόνο στο γέλιο μου με βρίσκεις ατόφιο.

( Το σώμα σου. Το τόσο γνωστό μα αχαρτογράφητο πάντα σώμα σου. )

11
Σας βλέπω άγνωστους στους δρόμους και στα τρένα, και ξέρω τα πάντα για 'σάς.

13
Η μέρα έξω μετά τη βροχή, σα να ξαναξεκινάει.

Μια τσιγγάνα γιαγιά κατεβάζει ένα βαρύ καροτσάκι στις σκάλες του προαστιακού. Δεν τη βοηθάει κανείς.

17
Λιγότερα λόγια και επιδείξεις. Ό,τι είναι, φαίνεται.

Ερασιτέχνες... μόνο στο πορνό.

18
Αφού δε μένουνε στα χέρια μας άνθρωποι και ιδέες, όλο και περισσότερο αγαπάμε τα υλικά αγαθά.

22
Σε ποιες αγκαλιές κοιμίζεις τις φαντασιώσεις σου;

Μια φορά γεννιέται κανείς· πολλές πεθαίνει.





Photo credits: harry_ako