¿Y el mar?


¿Y el mar?

















¿Cómo estaba el mar?



Η υπόσχεση


Κοραή,
Τετάρτη, 28 Απριλίου 2010, 19:45


- Είμαι μόνη μου και κοίτα, δεν έπρεπε να κοιμηθώ εκεί κάτω, πρέπει να μού το πήρε εκείνο το παλιόσκυλο το παπούτσι... Βοήθησέ με. Σε παρακαλώ...

- Μακάρι... μια μέρα να μπορώ να βοηθήσω. Και θα βοηθήσω...

- Αλίμονο αν περιμένω μια μέρα, τώρα χρειάζομαι βοήθεια...




Δείτε την εικόνα να κινείται εδώ:

Je m'assume...



Je m'assume...


...tel que je pourrais être.


Η κοιλάδα με τους καθρέφτες





Κι η κοιλάδα με τους καθρέφτες
λίγο πιο πάνω απ’ τις βίλες...
χιλιάδες κίβδηλα χαμόγελα φυτρώναν
κι απαντούσαν στο δικό μου

... τ’ αληθινό;

Και ποιος πότιζε τ’ άνθη αυτά
τής ματαιοδοξίας μου;  



Merezi / Απόσκια


Merezi

St’ora hè di sciloccu,
e persiane sgrignate
indiscretamente.
Brusgia l’umule di u saccone
sempre un po’ sticchitu,
e lesine si infilzanu
à cosge brame mute,
e to labre sò viaghji
è i sguardi marosuli
quandu pigliemu l’altu
è franchemu i merezi. 


 


Απόσκια

Είναι η ώρα τού σιρόκου
και των μισάνοιχτων περσίδων
αδιακρίτως.
Καίει το αφράτο τού αχυροστρώματος,
πάντα λιγάκι τραχύ,
και βελόνες περνούν ανάμεσα
να ράψουν πόθους βουβούς,
και τα χείλη σου είναι ταξίδια
κι οι ματιές κύματα
ενώ ξανοίγουμε
και διασχίζουμε τ’ απόσκια.




Ποιητής: Ghjacumu Thiers (Bastia, 1945).
Ποίημα από τη συλλογή L’arretta bianca (Albiana, 2006).

© Μετάφραση από τα Κορσικανικά:
Δημήτρης Αναγνωστόπουλος 

Άβυσσος




Φτάνεις στο χείλος τού γκρεμού
Δυο βήματα πριν πέσεις
Τόσο απέχει η άβυσσος
Από τη θέλησή σου

Κοιτάς το χρώμα τού ουρανού
Γεμάτο μ’ αντιθέσεις
Ο ήλιος μένει άσβηστος
Γνέφει σου και καλεί σου

Ψάχνεις το χέρι τού αλλουνού
Στη μέση να το δέσεις
Ο αγώνας είναι άνισος
Και τον τραβάς μαζί σου


Τα αποτελέσματα




Ήρθατε για τ’ αποτελέσματα, έτσι; 
Μάλιστα...
Κοιτάξτε... 

{...}

Θέλω να ξέρετε... 

Τίποτα δε χάθηκε ακόμη... 
Έχετέ μου εμπιστοσύνη. 
Μαζί θα κάνουμε ό,τι καλύτερο. 
Μπορούμε να καθυστερήσουμε σημαντικά την εξέλιξη τής νόσου. 

Στο μεταξύ, 
οι έρευνες συνεχίζονται 
κι ελπίζουμε σύντομα σε δραστικότερες λύσεις. 


Λέμε συχνά, εμείς οι γιατροί, 
ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. 

Τώρα που διαπιστώνετε τη βαρύτητα τού
αποφθέγματος
θα πρέπει να δείξετε ψυχραιμία και μεγαλύτερη υπευθυνότητα. 
Όχι μόνο για ‘σας τώρα πια, 
αλλά και για τούς γύρω σας.
Ξέρετε... 
δεν παύει η ζωή.
Ακόμη υπάρχει ο έρωτας.
Απλώς... 
τώρα θα ... 
πρέπει ν’ αγωνιστείτε πραγματικά 
για να τον κερδίσετε...

--------------------------------------------------------------------------------------
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΣ:
 
Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων,
http://www.keel.org.gr
 
Συμβουλευτική για τη Λοίμωξη και Νόσο HIV,
http://www.hiv-aids.gr
 
Ενημέρωση για οροθετικούς ή μη,
http://www.hiv.gr
 
Νέοι άνθρωποι και AIDS (UNICEF),
http://www.unicef.gr/reports/aids2002...
 
HIV/AIDS (Ευρωπαϊκή Επιτροπή),
http://ec.europa.eu/health-eu/health_...
 

comme les autres.






C.R.A.Z.Y.
(Scénario : Jean-Marc Vallée – François Boulay)

Scène 86,
INT. JOUR – MAISON DE MADAME CHOSE – PLUS TARD

[...]

Long silence pendant lequel Zac ose enfin affronter le regard de Madame Chose, ce qui déclenche en lui une émotion qui le rend vulnérable. Pas question de pleurer.
La vieille observe le jeune avec compassion. Zac parvient tant bien que mal à enchaîner quelques mots, à peine audibles.

ZACHARY
J’veux être comme les autres.

MADAME CHOSE
Dieu merci, tu le seras jamais.


Zac la regarde, intrigué, démuni. Madame Chose, elle, sort son plus beau sourire. Zac bondit de sa chaise et s’en va.


1η λέξη





(μα)

περνάμε από το ψέλλισμα
στην πρώτη λέξη.
ΕΚΕΙΝΗ που, με δύο αμφιβολίες στη σειρά,
μάς κάνει μία βεβαιότητα.


(μπα)

κι έπειτα
είναι και δύο παραιτήσεις...


Photo credits:
Miracle (A Celebration Of New Life),
Anne Geddes & Céline Dion, 2004.

Ανάγκη



Αναρωτιέμαι πώς γίνεται
να έχω τόσο μεγάλη ανάγκη 
να μιλήσω 

ενώ δεν έχω τίποτα σπουδαίο 
να πω...


Κολυμπάς θα πει Αγωνίζεσαι


Tu nages / Κολυμπάς
Erick Benzi


Το ξέρω καλά αυτό το βλέμμα,
τα μάτια αυτά που κλείνουν πότε-πότε
Τις σκέψεις που μάς χωρίζουν,
που δεν τις μοιραζόμαστε ούτε στα όνειρα

Προσκολλημένος ευθεία μπροστά, στον ωκεανό
Βουβές θλίψεις ή τρεχαλητά παιδιών
Ζωής κομμάτια που κρύβεις
ασφαλή μες στη σιωπή σου
που διαρρηγνύει η φωνή μου, το αισθάνομαι


Θα ‘θελα τόσο να μπορώ
να φυσήξω σαν τον αγέρα
πάνω στο γλυκό πρόσωπό σου
Να διώξω το σκοτάδι, να εξαφανίσω τον χρόνο
να διαλύσω τα σύννεφα

Και να μιλήσω σιγανά
για ‘σένα κι εμένα μονάχα
Για πράγματα ασήμαντα
Μα, εκεί πέρα
μακριά, κολυμπάς...


Κολυμπάς χωρίς σταματημό,
κάτω στα βαθιά νερά, κάπου
Κολυμπάς για να μη βυθιστείς,
κι εδώ πέρα έπεσε ήδη το βράδυ

Κι εγώ περιμένω στη γέφυρα,
αδύναμη και μόνη, τόσο συχνά
Εγώ που μόνο τη φωνή σου αγαπώ
Σημαδάκι στον ορίζοντα,
φοβάμαι μια μέρα δε θα ξαναγυρίσεις


Θα ‘θελα τόσο να μπορώ
να φυσήξω σαν τον αγέρα
πάνω στο όμορφο πρόσωπό σου
Να αφυπνίσω την ελπίδα, τα πλούτη τού πριν,
τις ωραιότερες σελίδες μας

Και να μιλήσω σιγανά
για ‘σένα κι εμένα μονάχα
Θυμάσαι;
Μα, εκεί πέρα
μακριά, κολυμπάς...


© Απόδοση στα Ελληνικά:
Δημήτρης Αναγνωστόπουλος

Ψηλά πάνω από τούς ώμους σας...



Papillon / Πεταλούδα   
Erick Benzi   

Πέφτουν τα φύλλα
σε μέρες πιο σύντομες
που συγκρατούν
το σώμα μου και τη φωνή μου
Ήθελα να σάς πω
πως σάς αγαπώ

Κουκούλι που ξυπνάει
στα μόνα αρώματα που αγγίζω
βαθιά μέσα στα όνειρά μου
συχνά
όταν τα μάτια μου φωτίζονται
για καιρό
πάνω στις λευκές σας υποσχέσεις
χωρίς να βλέπουν την παγίδα που χορεύει

Πεταλούδα εφήμερη
με γυάλινα φτερά
αιχμάλωτη στον ιστό των μυστικών σας

Πεταλούδα που καρτερά
λιγάκι φως μονάχα
για να στεγνώσει τα χρώματά της στη φωτιά
των επιθυμιών σας

Τόσο δυνατός είναι ο πυρετός μου
για ‘σας, τόσο γλυκέ μου πρίγκιπα
Έχασα τα λόγια μου
Θα ήθελα να σάς πω
πόσο σάς αγαπώ

Όλα δείχνουν τόσο όμορφα
ψηλά πάνω από τούς ώμους σας
όπου με φαντάζομαι
καμιά φορά
φτωχή χρυσαλλίδα
που πίνει
το μέλι απ’ τα λόγια σας
για να ανοίξει και να εγκαταλείψει το έδαφος

© Απόδοση στα Ελληνικά: 
Δημήτρης Αναγνωστόπουλος

Ζωή να μπω


 
   Αυτό πάλι,
   πώς το λες
   που ψάχνω να βρω ζωή 
   να τρυπώσω μέσα;

   Ζωή άλλου.

   Ζωή αλλού.

   (δεν ξέρω κι εγώ
   πού τονίζεται η ανάγκη μου)



ένα βήμα μόνο








ένα βήμα αναλογεί στον καθένα

φαίνεται απλό,
μα είναι όλη σου η προσπάθεια

και για να καλυφθεί η απόσταση
χρειάζονται δύο βήματα

εγώ έκανα την κίνησή μου

άλλο δεν έχω



υ. γ. : και θέλω τόσο να σε κρατήσω


Οι παλιοί εραστές



Στο έλεγα, αγάπη μου...



כאן שום דבר אינו דומה


γλυκιά μου, τρυφερή μου, καταπληκτική μου αγάπη.


את השקרים את הסודות


Κι εσύ με κοίταζες με τα δυο σου ματάκια γεμάτα χαρά.


היה לי כישרון גדול
להזדקן איתך ביחד

Δεν καταλάβαινες όμως.
Δε μιλάγαμε την ίδια γλώσσα.


הזמן שיר אבל מנגן עוד
והימים כואבים


Και μόλις τελικά μπήκαν ανάμεσά μας οι χείμαρροι των δακρύων,
το ίδιο χαμογελαστή παρασυρόσουν μακριά μου.


יש בזהירות עכשיו ללכת
זה קו הגבול מכאן עד כאן


Και τότε αναρωτήθηκα για πρώτη φορά:
με είχες άραγε καταλάβει ποτέ ως τότε;


אהבה בת עשרים
הראל  סקעת / Harel  Skaat
(Jacques Brel) מילים ולחן: ז'אק ברל
תרגום: נעמי שמר