ευτυχία
ο άνθρωπος επινοεί συνεχώς προβλήματα
ενώ με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να επινοήσει την ευτυχία
Και τι είναι ο έρωτας; Ένα match είναι.
Αν σκέφτεσαι συνέχεια
πώς να κερδίσεις ή να μη χάσεις,
τότε χέσ’ το.
Δες το καλύτερα στην τηλεόραση.
το εφήβαιο
ξυράφι στην πυκνή ωριμότητά σου
η εικόνα του εφηβικού κορμιού σου
μια ανακάλυψη που γίνεται ξανά
μια αθωότητα κλεισμένη στον καθρέφτη
ΖΕΝ
Όλες οι γνώσεις χρειάζονται.
Ορισμένες άγνοιες επίσης.
Σ’ αφήνουν σε κάποια ησυχία… ΖΕΝ.
Σαν μωρουδίστικη άρνηση…
Ζεν σέλω. Ζεν τσέρω. Ζεν μπορώ.
«Α, κάνουμε μελαγχολία τώρα… Δε μ’ αρέσει…»
«Ένα πράμα που με ανησυχεί είναι ότι τώρα, αυτόν τον καιρό, αρχίζει και μ’ αρέσει λίγο η μοναξιά. Αρχίζει και μ’ αρέσει να ‘μαι λίγο μόνη μου.
Το βρίσκω αντικοινωνικό. Νομίζω ότι μόνον όταν είσαι ιδιοφυΐα, μπορείς να μένεις μόνος.
Έχω τόση ανάγκη από… ‘σένα.
Είμαι τόσο εξαρτημένη από… τον κόσμο.
Από το τι μου δίνει.»
«Νόμιζα ότι φοβόμουνα την αρρώστια.
Δεν είναι αυτό.
Φοβάμαι να μη μ’ αγαπάνε πια.»
ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
(Σταύρος Στρατηγάκος - ΕΤ1, 1994)
Ολόκληρο αυτό το πολύτιμο αφιέρωμα (1 ώρα και 7 λεπτά),
Την ποίησή μου.
Πού να τη μάσω την ποίησή μου,
που και τα χέρια μου είναι τρύπια απ' τα καρφιά...
Πού να τη δώσω την ποίησή μου,
που 'χετε όλοι σας τα χέρια λερωμένα...
Τόσα νιάτα
Πήρα
την άδεια απ’ το Θεό
να
σου αφήσω το κλειδί
πάνω
στην ηλικία μου.
Εσύ
τι θα κάνεις;
Θ’
ανέβεις τόσα νιάτα
για
να με βρεις;
snob
Αυτός που με κατοικεί είναι ένας περίεργος,
snob ποιητής του περασμένου αιώνα.
(Σας γράφω αυτά τα λίγα λόγια τώρα που προλαβαίνω.
Όπου να 'ναι, θα ξυπνήσει πάλι μέσα μου εκείνος.)
Εγώ, να ξέρετε, δεν έχω απαιτήσεις.
Έχω, όμως, να δώσω λόγο σ' εκείνον.
Είναι που εκείνος τα βλέπει όλα από μέσα προς τα έξω,
και μ' αναγκάζει να φροντίζω ώστε κι εσείς
- που τα βλέπετε όλα από έξω προς τα μέσα -
να μη χάνετε τίποτα από την εικόνα.
Όλο μου το 2011 σε 36 Facebook status updates...
05 Ιανουαρίου
Αν μου συμβεί κάτι αιφνίδιο και χρειαστεί να
πεθάνω, ποιος θα ενημερώσει το status μου;
08 Ιανουαρίου
Από τη μία είναι η επικαιρότητά μας, κι από την
άλλη, η ζωή μας.
13 Ιανουαρίου
Εκείνος που απορεί, να ξέρεις, σε φέρνει πάντα
πιο κοντά στη βεβαιότητα της απάντησης.
31 Ιανουαρίου
Ποια λέξη βάζεις για τίτλο όταν έχεις πονέσει για
κάθε μία ξεχωριστά;
31 Ιανουαρίου
Υπάρχουν και πράγματα βαλμένα μέσα στη ζωή.
20 Φεβρουαρίου
Θα μπορούσα να ΣΚΟΤΩΣΩ κάποιον που κοροϊδεύει
έναν άνθρωπο που ψευδίζει ή που έχει στραβισμό ή σπυράκια στη μούρη ή που
πέφτει στο δρόμο... Για τέτοιους ηλίθιους δε νιώθω κανέναν οίκτο.
21 Μαρτίου
Όλοι θέλουμε έναν κήπο.
26 Μαρτίου
Κάποιος χορογράφησε λάθος τα περιστέρια.
28 Μαρτίου
Τελικά, το μεγαλύτερο ταλέντο μου είναι αυτό της
απομάκρυνσης. Και είναι ανεπιτήδευτο.
02 Απριλίου
Ευρύς ο χρόνος, διαπιστώνω. Και τόσο χαμηλή η
περιεκτικότητά του σε ζωή.
04 Απριλίου
Μα γιατί με ματιάζουν κάθε μέρα; Τι φοβούνται;...
26 Απριλίου
Ακόμη και τα Facebook statūs γίναν' εφήμερα...
03 Μαΐου
Σ' αυτή τη χώρα, ούτε στο πένθος μαζί! Μα 30+
ξεχωριστά groups στο Facebook για να αποχαιρετήσουμε τον Θανάση;! Δεν μπορούμε
όλοι ΜΑΖΙ σε ένα;! (Και μετά, σου λέει για "οικονομία"...)
09 Μαΐου
Κυρία Ελένη, είδες; Κάτι πάει να γίνει...
14 Μαΐου
Η Κορίνα Λασκαρίδου γράφει άρθρο για το γαλλόφωνο
τραγούδι στο ΔΙΦΩΝΟ (σε δύο μέρη μάλιστα), και δεν αναφέρει ούτε μία φορά το
όνομα της Céline Dion. Τι θλιβερή υποκρισία, Χριστέ μου!
20 Μαΐου
«Αν ανατριχιάζεις ακόμη από συγκίνηση, τότε είσαι
εντάξει, μπορείς να φύγεις»… είπε ο γιατρός.
04 Ιουνίου
Το Facebook δεν έχει πια πλάκα.
02 Ιουλίου
Και αναρτούσα, μέσα στη νύχτα, χωρίς να γνωρίζω
κανέναν. Κι ούτε κανένας με γνώριζε.
05 Ιουλίου
Περπάτησα τόσο πολύ... Τώρα θα πρέπει να γυρίσω
πίσω να σβήσω τα χνάρια.
09 Ιουλίου
Οι ταινίες που αγαπώ, δεν ξέρω αν σε γεμίζουν
τόσο που στο τέλος εκρήγνυσαι, ή αν σ' αδειάζουν τόσο που στο τέλος αντηχείς...
18 Ιουλίου
ΓΙΑΤΙ, ΘΕΕ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ;;;
19 Ιουλίου
Τελικά, νομίζω, τα βρήκαμε με τον Ήλιο.
Συμμαχήσαμε. Με είχε ανάγκη.
19 Ιουλίου
Αφού είμαι τόσο καλός με το παρελθόν, για δεν
μπορώ να κάνω έναν απολογισμό της προκοπής; Να φτιάξω τουλάχιστον το CV μου...
16 Αυγούστου
Κι έφυγε. Όπως φεύγει το καλοκαίρι... κι αφήνει
πίσω του μόνο λίγη κουφόβραση και καμένο δέρμα.
21 Αυγούστου
Κοιτάζω όλα αυτά τα τραγούδια που αγαπώ... Είναι
παλιά. Μάλλον κάτι πρέπει να τελειώσω.
26 Αυγούστου
Τα παιδάκια είναι φτιαγμένα έτσι μικρά για να
μπορούν να παίζουν σε μπαλκόνια που φαντάζουν μεγάλα.
04 Σεπτεμβρίου
Φθινόπωρο. Και άνθρωποι imperméables...
08 Σεπτεμβρίου
Απόψε έπαιξα τον κόντρα ρόλο...
30 Οκτωβρίου
Βαριέμαι. Σαν Θεός την Κυριακή.
10 Νοεμβρίου
Η χώρα βρήκε κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση βρήκε χώρα;
Η κυβέρνηση βρήκε χώρα;
30 Νοεμβρίου
Δοκίμασέ με, Θεέ μου: βάλε στον δρόμο μου μία
βαλίτσα γεμάτη ευρώ... Κι εγώ, θα δεις πώς θα το χειριστώ!
14 Δεκεμβρίου
Η μετάφραση είναι μία πράξη που σε αναγκάζει
διαρκώς να παίρνεις άδικες αποφάσεις.
15 Δεκεμβρίου
Το ένστικτό μου με οδηγεί πάντα πολύ σωστά...
Καλά θα ήταν να το ακολουθούσα κιόλας!
17 Δεκεμβρίου
Δεν έχει πια φθινόπωρο.
Δεν έχει ούτε χειμώνα.
Κι έμεινε το τραγούδι αυτό
χωρίς μια εποχή...
Δεν έχει ούτε χειμώνα.
Κι έμεινε το τραγούδι αυτό
χωρίς μια εποχή...
23 Δεκεμβρίου
Βρισκόμαστε όλοι μαζί πάνω σε ένα καράβι. Δεν
ξέρουμε πού πάει. Ούτε πότε θα φτάσει. Άλλος κυβερνάει. Θα μείνουμε στην
κουπαστή να περιμένουμε, κοιτάζοντας με αγωνία τον άδειο ορίζοντα; - Γύρνα να
με δεις, φίλε μου. Αν βουλιάξουμε, τουλάχιστον θα σου κρατάω το χέρι.
30 Δεκεμβρίου
Το καλοκαίρι, ξόδεψα όλα μου τα αστέρια κάνοντας
ευχές για άλλους… Κι ήρθε ο χειμώνας, σκοτεινός για όλους μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
