(Προοικονομία)


Τι να τους εξηγήσω;
Θα με περάσουν για ευτυχισμένο.


 

Και για να φτάσω ως εσένα,
περπάτησα σύννεφα και σύννεφα.



 

Μα όσο πιο ψηλά... τόσο πιο βαθιά μετά. (Προοικονομία)
 




 Σαν τους λαμπτήρες που καίγονται άξαφνα
μες σε μια νύχτα.

Έτσι η καρδιά μου, αν την αφήσω απόψε
να χτυπήσει όσο μου το ζητάει.

Ξέρω, θα φώτιζε τα πάντα.

Γι' αυτό το λίγο έστω.






(Έτοιμες πάντα να θυσιαστούν οι καρδιές.)