Μέσα στη βροχή.





Συνωστισμός.
Σα να τρέχουν όλοι να βγουν απ' αυτόν τον κόσμο.


Κι επειδή υπήρξες,
εγώ βαδίζω νικητής μέσα στη βροχή.

Κοιτάζω ευθεία μπροστά.
Σαν αποφασισμένος.


- Όταν βρέχει, εγώ θέλω να βρέχομαι. -


Κι αφήνω να βραχώ ως την ψυχή.

Από 'κει, δε σε ξεπλένει τίποτα.


Και στο χαμό του κόσμου, μαζί σας θα 'μαι,
καθησυχάζω τους πολλούς.


Μόνο επειδή υπήρξες,
αισθάνομαι δυνατός.


Δυνατός
για την τύχη ολόκληρης της ανθρωπότητας.

3 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Ελπιδοφόρος..

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=sG1p12WVsR8

Kl είπε...

Είναι παρήγορο που βρίσκεις νόημα με θετικό πρόσημο στο τέλος.
Φιλί :)