Μοναξιά είναι








Μοναξιά είναι όταν δεν ήρθε ποτέ.

Όταν περίμενες να έρθει.


Μα κυρίως, όταν έμαθες πώς
να μην περιμένεις.

Είναι όταν ήρθε, όμως το γνώριζες από πριν
ότι θα ξαναφύγει.


Όταν επέστρεψε, μα θα φοβάσαι πάντα
μήπως σου φύγει πάλι.


Είναι το μονοπάτι – κανείς δεν ξέρει για πού.
Αυτό που μοιράζεστε – κανείς δεν ξέρει για πόσο.

Μοναξιά είναι όταν κανείς
δεν πρέπει να ξέρει.


Τα σώματά σας που ενώθηκαν με επιθυμία πολλή
και με αβεβαιότητα περισσότερη – είναι.

Τα φιλιά που έφτασαν βαθιά
όμως λιγάκι πριν την ψυχή – είναι.


Και παράπονο και ζήλια είναι.


Όταν γυρίζεις σπίτι
ενώ οι άλλοι συνεχίζουν τη νύχτα τους
– αυτό είναι.

Όταν εσύ πεθαίνεις
ενώ οι άλλοι συνεχίζουν να ζουν.

Όταν εσύ πεθαίνεις
και όχι για να ζήσουν οι άλλοι.



Όπως δημοσιεύθηκε
στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΛΥΚΟS.



2 σχόλια:

nikos είπε...

Και πόσα πολλά ακόμη... Διατριβή θα μπορούσαμε να γράψουμε.
Στην ψυχή μας μίλησες πάλι.
Να 'σαι καλά.
https://www.youtube.com/watch?v=4DuYkqDA9ZY

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα.. με τόση μουντάδα.. μοναξιά μας έφερε και αυτή.. :)