Η πόρτα: Requiem για έναν έρωτα φαντασιακό.

Requiem για έναν έρωτα φαντασιακό.

Χάσαμε το πού κάτω απ’ τα πόδια μας.

Χάσαμε το πώς μέσα απ’ τα χέρια μας.

Το πότε, αν θέλεις, το ξε-χάσαμε.

Κι ίσως μέσα μας να βαστάει ακόμη

λίγο ποιος.

Όσο για το γιατί…

Δεν περνούσε ποτέ.

Μην και μας εξηγήσει.

Photo credits

5 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...: Χωρίς εξηγήσεις..; 23 Ιουλίου 2011 στις 8:08 μ.μ.
nikos είπε...: Είναι αλήθεια. Το ρημάδι το γιατί σπάνια έχει απάντηση...; 25 Ιουλίου 2011 στις 7:41 μ.μ.
Dimitris A. είπε...: Δε θα μου περάσει με τίποτα
το γιατί...; 26 Ιουλίου 2011 στις 12:28 π.μ.
nikos είπε...: Λένε πώς αν προχωρήσεις παρακάτω περνάει. Μα ούτε κι εγώ το πιστεύω. Σε καταλαβαίνω.; 26 Ιουλίου 2011 στις 12:30 π.μ.
(kou)nelly είπε...: Δεν περνάνε τα γιατί, ξεχνιούνται μόνο περιστασιακά, μέχρι την επόμενη φορά...; 27 Ιουλίου 2011 στις 4:54 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)