Έλα, ρώτησέ με το δρόμο.
Πες μου:
Συγγνώμη, μήπως ξέρεις πώς θα πάω...;
Κι εγώ θα ξέρω˙
θα πηγαίνουμε στο ίδιο μέρος.
Ρώτησέ με την ώρα.
Πες μου:
Συγγνώμη, μήπως έχεις ώρα;
Κι εγώ θα έχω˙
όλο το χρόνο μου για ‘σένα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
πολύ όμορφο να δίνεις χώρο, χρόνο, καρδιά και υπόσταση :-)
αυτό το όμορφο ποίημα το έχει υπογράψει όμως εδώ - http://62kaikatipsila.blogspot.com/2013/04/blog-post_19.html
ένας ... παλιάτσος..
το έχει καταγράψει ή...;
Σ' ευχαριστώ πολύ
για την πληροφορία, Ανώνυμε.
Θα κινηθώ αναλόγως.
Δημοσίευση σχολίου